بررسی مقدماتی خودپالایی و طبقه بندی کیفی آب رودخانه کارون به روش ساپروبیتی

به منظور بررسی توان و پتانسیل خودپالایی رودخانه کارون و طبقه بندی کیفی آن هشت ایستگاه ( سه ایستگاه در بالا دست، سه ایستگاه در پائین دست و دو ایستگاه در محدوده شهرستان اهواز ) انتخاب وعامل های دما، هدایت الکتریکی، pH ، به همراه کفزیان، پلانکتون ها، ،NH3 BOD ،COD ،DO تعیین مقدار شدند . از ایستگاههای 1381 و کدورت در دو فصل بهار و تابستان مطالعاتی بند میزان ( شوشتر ) ، ایستگاه بند قیر، آبگیر تصفیه خانه های ملاثانی و اهواز ، ایستگاه نیوساید، پل سیاه، چنیبه و برداشت آب خام خرمشهر نمونه برداری گردید . مقایسه تنوع و پراکندگی مقادیر بدست آمده و ارزیابی کیفی آب براساس طبقه بندی ساپروبیتی نشان داد که ایستگاه اول در اکثریت موارد شرایط مطلوب را دارا است و ایستگاه ه ای دوم، سـوم و چهـارم در گروه بتا - مزو ساپروبی و با غلبه فعالیت های هوازی جای می گیرد . ایستگاههای پنجم، ششم و هفتم با توجه به محتوی عوامل آلاینده ای آنها در گروه کیفـی آلفـا - مـزو ساپروبی که میزان اکسیژن محلول در روز زیاد و در شب به شدت کاهش می یابـد و استـشمام بـ ویH2S . از مشخصه های این ناحیه می باشد و ایستگاه هشتم در گروه بتا – مزوساپروبی قرار می گیرد با عنایت به مجموعه مطالعات و نتایج به دست آمده می توان گفت که مسیر مورد مطالعـه ی رودخانـه کارون به تقریب در حالت آلفا مزو ساپروبیک قرار دارد .

کلیدواژه ها:

خودپالایی ، رودخانه کارون ، طبقه بندی ساپروبیتی ، آلاینده