توسعه شاخص محلی کیفیت آب برای رودخانه کارون با استفاده از تکنیک آنتروپی شانون

رودخانه کارون بدلیل واقع شدن در مسیر شهرهای استان خوزستان، منبع پذیرنده حجم زیادی از فاضلاب های شهری، کشاورزی، صنعتی و مزارع پرورش ماهی است. تخلیه این پساب ها و فاضلاب های تصفیه نشده، سبب افت کیفیت آب این رودخانه می شود. به منظور مدیریت کیفی رودخانه کارون و آنالیز دقیق پارامترهای موثر بر کیفیت آن، ضرورت دارد شاخص محلی متناسب با وضعیت این رودخانه تدوین گردد. در این تحقیق با آنالیز داده ها در دو بخش فیزیکو شیمیایی (ده پارامتر) و آلودگی (چهار پارامتر)، کیفیت رودخانه کارون در بازه زمانی دوازده ساله و در ایستگاه های گتوند، گرگر- شوشتر، گرگر- ولی آباد، گرگر- بندقیر، شطیط - عرب اسد، دزفول، بامدژ، اهواز، فارسیات، دارخوین و سلمانیه ، مهمترین پارامترهای اثرگذار بر کیفیت آب رودخانه، انتخاب شده و پس از تعیین وزن مربوط به هرکدام، براساس تکنیک آنتروپی شانون، شاخص محلی کیفیت آب کارون در بخش فیزیکو شیمیایی در پنج طبقه (مطلوب، نسبتا مطلوب، قابل قبول، نسبتا نامطلوب و نامطلوب) و در بخش آلودگی در سه طبقه (قابل قبول، نامطلوب و بسیار بد) تدوین گردید.

کلیدواژه ها:

تکنیک آنتروپی شانون ، شاخص کیفیت ، فیزیکو شیمیایی ، آلودگی