بررسی موانع تأمین مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مفهوم کارایی بازار سرمایه

امروزه مسأله تأمین مالی یکی از مسائل مهمی است که هر شرکتی به نحوی با آن روبه رو است. یکی از مهمترین منبع شرکتها جهت تأمین مالی انتشار و فروش اوراق قرضه و سهام می باشد، که بازار سرمایه مکانی مناسب برای این امر تلقی می گردد. گسترش و توسعه این بازار می تواند نقش عمده ای را در توسعه صنعتی کشور ایفا نماید. نقش بورس اوراق بهادار به عنوان بخشی از بازارسرمایه جهت دادو ستد این نوع اوراق بهادار در خور توجه است. از سوی دیگر، در مدیریت مالی فرضیه بازار کارا، توجه و حمایت زیادی را به خود جلب نموده است در این راستا در طی سالیان اخیر، این فرضیه به عنوان یکی از موضوعاتی است که در مدیریت مالی تحقیقات زیادی در مورد آن انجام شده است نقش اصلی بورس اوراق بهادار جذب و هدایت پس اندازها و نقدینگی سرگردان و پراکنده در اقتصاد به سوی مسیرهای بهینه آن است. به گونه ای که منجر به تخصیص بهینه منابع کمیاب مالی شود، اما این امر مهم منوط به وجود کارایی بازارهای مالی است به طوری که عدم کارایی بازار منجر به این امر می شود که شرکتها د رمساله تأمین مالی با مشکلاتی مواجه شوند. در این راستا هدف این پژوهش، بررسی موانع تأمین مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مفهوم کارایی بازار سرمایه می باشد. بنابراین با به کارگیری تکنیکهای نوین مدیریتی به اولویت بندی موانع مذکور جهت بهبود سیستم تأمین مالی شرکت ها و رفع ان موانع بپردازد. روش تحقیقی، توصیفی - پیمایشی بوده وروش جمع آوری داده ها، کتابخانه ای - میدانی می باشد. بدین ترتیب، نخست با به کارگیری نظرات خبرگان وو کارشناسان با استفاده از تکنیک دلفی، 36 مانع فرعی شناسایی و در پنج گروه دسته بندی گردید. در نهایت؛ این موانع با استفاده از روشهای آماری و تکنیکهای MADM مورد رتبه بندی قرار گرفت نتایج به کارگیری تکنیکهای MADM نظیر TOPSIS, AHP حاکی از آن است که از بین موانع کلی پنج گانه، موانع «ساختاری بازار» بیشترین تأثیر بر تأمین مالی شرکتها دارا است. همچنین در پایان پیشنهاداتی به منظور بهبود و ارتقاء سیستم تأمین مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

تأمین مالی ، کارایی بازار سرمایه ، تکنیک MADM ، بورس اوراق بهادار تهران