بانکداری مجازی، رویکردی نوین در نظام تأمین مالی در ایران

ورود فن آوری اطلاعات و ارتباطات به صنعت مالی، پارادیم حاکم بر این صنعت را تغییر داده است. اتو ماسیون فعالیت های روزمره، ایجاد فرصت برای تحلیل و کاوش میان داده های موجود و در نهایت توسعه روز افزون کانال های دسترسی مشتریان به خدمات مالی، تغییرات رفتاری عمیقی را در مشتریان به ارمغان آورده است. این تغییرات رفتاری شامل افزایش حجم و نوع انتظارات، نحوه تعامل، نحوه اعتماد و تکیه بر سازمان خدمت دهنده و حتی وفاداری مشتریان بوده است. آن چه امروز به نام مالیه الکترونیکی می شناسیم، عمدتاَ شامل ارایه خدمات بانکی، تأمین مالی، پرداخت الکترونیکی، تبادل الکترونیکی اسناد تجاری، معاملات الکترونیکی سهام، سرمایه گذاری و خدمات الکترونیکی بیمه و مانند آن در فضای مجازی است. از این رو برای شناخت پارادایم حاکم برمالیه الکترونیکی و تعیین استراتژی های کسب و کار در آن، باید به شناخت دقیقی از ماهیت، نحوه عملکرد، فرآیندها و مزایا و ضعف های آن پرداخت. در نیم قرن گذشته بخش اعظمی از فعالیت های نظام تأمین مالی در کشور را بانک ها و نهادهای مالی انجام می داده اند و به این مناسبت ورود مقوله بانکداری الکترونیکی به عرصه صنعت بانکداری، زمینه ساز بسیاری از تحولات مورد مطالعه در این مقاله بوده است. در این مقاله به تبیین جایگاه و نقش بانکداری مجازی به عنوان یک رویکرد نوین در مالیه الکترونیکی پرداخته و ضمن انجام یک مطالعه تطبیقی از وضعیت بانکداری الکترونیک در دنیا و جایگاه آن در میهن مان ایران، به معرفی ماهیت بانکداری مجازی، تشریح نحوه عملکرد آن، فرآیندهای حاکم، مزایا و برتری های بانکداری مجازی از منظر مشتریان، فضای کسب و کار و بانک ها و در نهایت به مدل سازی اثرات شکل گیری این نوع از بانکداری بر مکانیسم های جذب منابع و تخصیص آن در ایران پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

مالیه الکترونیکی ، بانکداری الکترونیکی ، بانکداری مجازی