تعیین ساختار سرمایه بهینه با استفاده از اوراق قابل تبدیل با روش برنامه ریزی پویای احتمالی در پروژه های BOT

تأمین مالی پروژ ههای زیربنای با روش مشارک تهای عمومی و خصوصی، به دلایل ریسک و عدم قطعیت بالا بلندمدت بودن قرار دادها برگشت ناپذیری سرمایه گذاریها و وجود ذینفعان مختلف با انگیزه ها و اهداف متفاوت همواره پیچیده و چالش برانگیز است نحوه تامین مالی طرح های سرمایه گذاری یکی از مسائل پیش روی سرمای هگذاران در مراحلمختلفطرحهااست. سرمای هگذاراندرطرحهای ی شرکت م یکنند کهنرخ بازده پروژهحداقل بیشتر از هزینه موزون سرمایه باشد قراردادهای ساخت بهره برداری و انتقال BOT به عنوان یکی ازروشهای مورد توجه بخش دولتی درواگذاری پروژه های زیرساختی می باشد ازویژگی بارز این واگذاری ها انتقال بار تامین مالی و بخشی ازریسک های تجاری به بخش خصوصی م یباشد. یکی از ابزارهای تأمین مالی مورداستفاده درپروژهای BOT اوراق قابل تبدیل به سهام می باشد. از ویژگی این نوع تأمین مالی انعطا فپذیری و جذابیت برای سرمای هگذاران به جهت دارا بودن اختیار تبدیل اوراق به سهام برای مشارکت درمازاد سود می باشد داشتن اختیار برای تبدیل اوراق به سهام دراین نوع ازروش تامین مالی ساختارسرمایه را زحالت قطعی به پویا تبدیل می کند دراین مقاله با استفاده ازبرنامه ریزی پویای احتمالی و روش حداقل مربعات شبیه سازی مونتکارلو ساختارسرمایه بهینه تحت شرایط عدم قطعیت برای تامین مالی ازطریق اوراق قابل تبدیل بررسی میشود و الگوریتمی برای تعیین زمان بهینه تبدیل اوراق به سهام ارایه شده است

کلیدواژه ها:

ساختارسرمایه ، برنامه ریزی پویای احتمالی ، اوراق قابل تبدیل ، BOT