تأمین مالی پروژه محور از نگاه بانک های ایرانی فرصت یا تهدید

دولت ها همواره برای ایجاد زیرساخت های توسعه در تلاش بوده اند. از جمله این زیر ساخت ها پروژ ه ها ی ساخت و احداث در صنایع مادر مثل آب، انرژی، حمل و نقل و ارتباطات است . از آنجا که تأمین مالی این پروژه ها همواره با مشک ل کمبود نقدینگی روبرو بوده است نوعا با تأخیر به بهره برداری می رسیده اند و لذا دولت ها همیشه به نوعی به دنبال راه حلی برای حل این مشکل بوده اند. تجربه ای که در کشورهای توسعه یافته با موفقیت همراه بوده ایجاد تعاملی سازنده بین دولت و بخش خصوصی برای انجام این نوع پروژه هاست، به طوری که دولت بیشتر به عنوان یک پشتیبان در این پروژه ها حضور داشته و مسایل اجرایی، فنی و تأمین مالی توسط بخش خصوصی صورت گرفته است . در این مسیر رو به تکامل بانک ها نیز نقش خود را از خزان هدار دولت به یک واسطه مالی واقعی که قدرت تفکیک و انتخاب در نوع سرمایه گذاری ها از حیث توجیه پذیری و اقتصادی بودن را دارند، ارتقا داده اند. در سال های اخیر در کشور ما نیز دولت به سمت کوچک کردن دامنه فعالیت ها ی اقتصادی و برون سپاری این نوع فعالیت ها با تأکید بر نقش نظارتی خود در راستای تشویق بخش خصوصی برای افزایش و تقویت توانمند ی های این بخش حرکت کرده است که از جمله محاسن آن افزایش قدرت رقابت و قابلیت های بیشتر برای بخش خصوصی است . حال که بخش خصوصی در اجرای پروژه های زیر ساخت قویتر از همیشه ظاهر شده بانک ها و مؤسسات پولی و مالی نیز به عنوان یکی از ارکان مهم توسعه می بایست همپای این پیشرفت از ابزارها و تکنیک های نوین تأمین مالی و اعطای اعتبارات استفاده کنند. از این منظر بهترین رویکرد احتمالی مؤسسات تأمین مالی ایرانی برای مواجه با شرایط جدید از حیث نوع عقود، تضامین، وثایق و نرخ هایی متفاوت از گذشته چیست؟ این مق اله ضمن بررسی نقش بانک ها در اجرای پروژه ها ی زیر ساخت در قالب شرکت های پروژه بر لزوم توجه کافی به فرصت بالقوه ایجاد شده برای مشارکت بانک ها در این پروژه ها تاکید دارد.