بررسی مسائل ژئوتکنیکی درانتخاب گزینه بهینه ساختگاه سازه آبگیر شبکه آبیاری و زهکشی دشت سادات حسینی

اراضی مستعد منطقه سادات حسینی در 80 کیلومتری شهرستان ایذه در شمال شرقی استان خوزستان دارای محدودیت تامین آب هستند. چشمه های بالا دست اراضی، تامین آب زمین های کشاورزی را به عهده دارند. این منطقه به دلیل واقع شدن در دامنه کوه بلند منگشت دارای اختلاف ارتفاعی در حدود 850 تا 1050 متر از سطح دریا می باشد ومساحت ناخالص اراضی آن در حدود 1140 هکتار است. آبگیری از رودخانه کارون فاقد توجیه اقتصادی است لذا بایستی آب مورد نیاز شبکه آبیاری و زهکشی از طریق نهرهای جاری موجود در منطقه به نام های نهر آب سفید و نهر فصلی فالح تامین گردد . در این تحقیق مسیر جاری شدن چشمه سفید در منطقه سادات حسینی به عنوان منبع تامین آب در نظر گرفته شد. مشکل موجود پتانسیل لغزش بالا در کل مسیر جریان آب در منطقه مورد نظر است. لذا جهت کاهش هزینه ها و دستیابی به بهترین حالت ممکن، سعی در انتخاب گزینه مناسبتر برای آبگیر و خط انتقال گردید، در این راستا مطالعات صحرائی شامل: برداشت های عمق دره، شیب دامنه، پرتگاه ها، شیب رودخانه، تخریب زیر دامنه، تخریب توسط رودخانه، تراکم درزه ها، جهت شیب گسستگی های اصلی، مقدار شیب سطوح گسستگی و مواردی دیگر در تمامی بازه مورد نظر صورت گرفت و در انتها گزینه برتر از لحاظ فنی و اقتصادی انتخاب گردید.

کلیدواژه ها:

شبکه های آبیاری و زهکشی ، لغزش ، آبگیر ، درزه