امکان‌سنجی استفاده از بتنهای گوگردی جهت پوشش کانالهای آبیاری

استفاده از موادی که به عنوان محصول جانبی و یا زاید صنایع دیگر تولید می‌شوند و تبدیل آن‌ها به موادی کاربردی که قابل رقابت با مصالح متداول باشند، منافع اقتصادی و زیست‌محیطی را در بر دارد. یکی از این موارد، استفاده از گوگرد برای تولید بتن (بتن) گوگردی است، که به شکل گسترده از زایدات پالایشگاهی حاصل می‌شود. بتن گوگردی حاصل اختلاط گوگرد اصلاح شده مذاب و مصالح سنگی است. در تحقیق حاضر با توجه به خواص و مزایای بتن گوگردی، حجم تقاضای زیاد برای پوشش کانالهای آبیاری و مسائل مبتلا به پوششهای مرسوم و همچنین جهت بررسی امکان استفاده از این محصول که گوگرد آن با روش بومی اصلاح شده است، طرح اختلاط بهینه در این نوع بتن مد نظر قرار گرفته است. بدین ترتیب با ترکیب چهار نوع مصالح دانه‌ای، 4 دانه‌بندی مختلف برای تولید ملات و 8 دانه‌بندی مختلف برای تولید بتن گوگردی تشکیل و تأثیر آن‌ها بر روی مقاومت فشاری بتن حاصل، بررسی شد. پس از انجام آزمایشهای لازم، حداکثر مقاومت فشاری برای ملات گوگردی با دانه‌بندی 50٪ ماسه زبر و 50٪ ماسه نرم برابر Kg/cm24/234 و برای بتن گوگردی با دانه‌بندی 60٪ ماسه نرم، 20٪ شن نخودی و 20٪ شن بادامی برابر با Kg/cm2271 حاصل شد. نتایج حاصل با تأکید بر ویژگیهای کارآمد این نوع بتن و مقاومت فشاری مطلوب آن در پوشش کانالها، فصل جدیدی از تحقیقات در این زمینه را می‌گشاید تا این طرح بتواند به مراحل اجرایی نزدیک شود.

کلیدواژه ها:

پوشش کانالها ، بتن گوگردی ، طرح اختلاط بهینه ، مقاومت فشاری.