بررسی رابطه بین کاربست مولفه های سازمان یادگیرنده بر اساس اصول پنجگانه پیترسنج بامیزان بهبود کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان درسال تحصیلی 85-

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین میزان کاربست مولفه های سازمان یادگیرنده بر اساس اصول پنج گانه پیتر سنج ( قابلیت شخصی،الگو های ذهنی، آرمان مشترک،یادگیری تیمی و تفکر سیستمی ) با بهبود کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی داشگاه اصفهان بود . سئوالات پژوهش با در نظر گرفتن مولفه های سازمان یادگیرنده وکیفیت زندگی کاری اعضا با توجه به متغیر هایی چون مدرک تحصیلی،رشته ی تحصیلی،سابقه خدمت،مرتبه علمی مطرح و مورد بررسی قرار گرفت . روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود . جامعه ی آماری شامل 466 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 1384-85 بودکه با استفاده از روش نمونه گیری نظام دار تصادفی ، در مجموع 80 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید . ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه کیفیت زندگی کاری با 23 گویه و پرسشنامه سازمان یادگیرنده با 37 گویه بودکه ضریب پایایی آنها با استفاده ازضریب آلفای کرانباخ به ترتیب 0/95 و 0/93 بدست آمد . یافته های پژوهش نشان داد بین کاربست مولفه های سازمان یادگیرنده با بهبود کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان رابطه معنا دار وجود دارد . یافته ها نشان می دهدکیفیت زندگی کاری بیش از هر چیزی متاثر از الگوی ذهنی است و قابلیت شخصی کمترین تاثیر رادارد . علاوه بر این بین نظرات اعضای هیات علمی در خصوص میزان کاربست مولفه های سازمان یادگیرنده مانندمرتبه علمی و سابقه خدمت تفاوت معنی داری مشاهده نگردید

کلیدواژه ها:

سازمان یادگیرنده ، کیفیت زندگی کاری ، اعضای هیات علمی ، دانشگاه