دلایل عدم گرایش مدیران مالی به مدیریت ارزش افزایی (VBM)

توجه به مسائل مالی و اتخاذ تصمیمات مناسب در سازمان ها، اهمیت ویژه ای دارد . حیات، رشد و توسعه سازمان به تصمیم گیری در رابطه با مسائل مالی و در نهایت به توان تخصصی مدیران مالی وابسته است . امروزه سازمان هایی موفق خواهند بود که در زمینه امور مالی علاوه بر انجام فعالیت های حسابداری، به اجرای برنامه های فراگیر و بلند مدت نیز اهتمام ورزند . مدیریت ارزش افزایی ) (VBM ، روش مناسبی برای اجرای برنامه های بلند مدت و ارزش آفرینی برای سازمان می باشد . این مقاله بر اساس یافته های تحقیقی است که اطلاعات آن از بین نود و پنج مدیر مالی شرکت های تولیدی شهر اصفهان به دست آمده است . در آن تحقیق پنج عامل، " نبودن انگیزه در مدیران مالی، انحصار در سازمان، شرح وظایف مدیران مالی، نبودن فرهنگ پاسخ گویی مدیران در برابر سهام داران، و مستند سازی جهت پاسخ گویی به فشارهای قانونی، " به عنوان فرضیاتی در نظر گرفته شده، که باعث عدم گرایش مدیران مالی به مدیریت ارزش افزایی و علاقه آنان به امور کنترلری و فعالیت های تکراری و روزمره می گردد . در مقاله حاضر ابتدا مدیریت مالی و شرح وظایف مدیران مالی بررسی شده و وظایف این مدیران در قالب مدیریت ارزش افزایی و امور کنترلری مورد بحث قرار گرفته است . سپس فرضیات تحقیق تجزیه و تحلیل گردیده است . نتایج به دست آمده در این مطالعه حاکی از آن است که تمامی پنج عامل مورد آزمون، منجر به عدم گرایش مدیران مالی به مدیریت ارزش افزایی می شود و عواملی چون سن، تحصیلات و سنوات خدمت این مدیران در اثبات فرضیات، تاثیری ایجاد نمی کنند