ارائه ی چارچوب بومی-تطابقی تنظیم کنندگی دولت ایران به منظور تسهیل حضو سازمان های پیشرو ICT ایرانی در عرصه جهانی شدن

فضای جهانی و به تبع آن جبر حامل تغییر این فضا، لزوم ساختارشکنی و گاه حتی ساختارزدایی بسیاری از چارچوب ها، ساخت ها و تعاریف پیش فرض استوار در فضای کرانمند ماقبل را نمایان ساخته است. در واقع، درون فضای جدید جهانی شدن با حرکت از جامعه ی مبتنی بر افراد به سوی جامعه ی جدیدسازمانی، بسیاری از دربایست ها و مزیت های رقابتی توامان با تغییر، چارچوب ها و مفاهیم دیگرگونه به خود گرفته اند. از یک سو، بروز سه عنصر تغییر، رقابت و مشتری به عنوان زیرساخت های اساسی بقا در فضای تجاری جهانی جدید، احتیاج به سازمان هایی پیشرو با قابلیت تطابق پذیری و انعطاف افزون تر در مقابل تغییرات جهانی بایسته داشته، و از سوی دیگر، دولت ها را به سوی انتقال از اعمال تصدیگرانه به اعمال حاکمیتی ترغیب نموده است. در واقع دولت ها به واسطه ی ذات متمایل به ثبات، توانایی تحمل بار تغییر افزون شده ی بازه ی رقابتی جهانی را نداشته و از دریچه آزادسازی و خصوصی سازی، ضمن امکان آفرینی برای پیدایش و تکامل سازمان های پیشرو به تسهیم بار تغییرات سریع در عرصه ی جهانی شده ی رقابت میان سازمان ها می پردازند. نکته حایز اهمیت در این میان شمایل و شاکله ی نقش آفرینی دولت در گستره و مختصات پیشارو است. بی شک موفقیت دولت ها در عرصه ی تغییرات جهانی و پیمودن مسیر صحیح آزاد سازی و خصوصی سازی در گروه اتخاذ چهارچوب های تنظیم کنندگی به فراخور وضعیت پیرامونی است. در مقالهی حاضر، ضمن مرور تعاریف، اولویت ها و دربایست های آزادسازی و خصوصی سازی و واکافت عناصر بنیادی جهانی شدن در عرصه رقابتی سازمان های پیشرو، به تبیین موقعیت نقش آفرینی دولت-تطابقی در جهت ایفای نقش تنظیم کنندگی دولت در ایران با استفاده از تجربیات سایر کشورها و الگوهای توصیه شدهی سازمان های بین المللی به منظور تسهیل حضور سازمان های فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشرو ایرانی در فضای جهانی ارایه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تنظیم مقررات ، اطلاعات ، جهانی شدن ، دولت ، سازمان