جایگاه انواع هوش در موفقیت مدیران در عرصه جهانی(با تاکید بر نقش هوش فرهنگی)

فرایند جهانی شدن، چالش هایی را فراروی رهبران کسب و کارها قرار داده است که نادیده گرفتن و عدم شناسایی آنها منجر به حذف از عرصه رقابت می شود. در حوزه منابع انسانی، نیروی کار ناهمگون که دستاورد تعاملات بین المللی و تجارت جهانی است، چالش اصلی مدیران محسوب می شود. چنانچه مدیران نحوه تعامل مطلوب با افرادی که دارای ذهنیات، روحیات و احساسات متفاوت هستند را ندانند از هدایت و رهبری آنان عاجز می مانند. بنابراین سازمان های امروز به رهبرانی نیاز دارند که علاوه بر داشتن هوش شناختی (IQ) بالا از توانایی درک تفاوت های اجتماعی، احساسی و فرهنگی دیگران هم برخوردار باشند. در این مقاله، ضمن تعریف و توصیف هوش های اصلی مورد نیاز مدیریان، یعنی هوش شناختی(IQ)، هوش اجتماعی (SQ)، هوش هیجانی(EQ) و هوش فرهنگی (CQ)، مقایسه ای میان وجوه اشتراک و افتراق آنها انجام می دهیم و در پایان با توجه به امیت روز افزرون هوش فرهنگی برای کار در محیطهای چند فرهنگی، سازوکارهایی برای تقویت هوش فرهنگی ارائه می نمائیم.

کلیدواژه ها:

هوش شناختی ، هوش اجتماعی-هیجانی ، هوش فرهنگی ، موفقیت مدیران