بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی کارکنان و تعارض سازمانی

زمینه: درعصر کنونی شناخت ویژگی های شخصیتی افراد در بسیاری از موقعیت های زندگی ضرورت پیدا می کند. مطالعات نشان می دهد که یکی از علل و عوامل بوجود آورنده تعارض در سازمان ها، وجود تفاوت های فردی و شخصیتی افراد می باشد، به عبارت دیگر تعارض به این دلیل بروز می کند که افراد همیشه در خصوص اهداف موضوعات عقاید و موارد مشابه توافق ندارند. روش بررسی: این پژوهش با استفاده از مطالعات مقطعی و روش همبستگی، در سال 1386 انجام گرفت.250 نفر از کارکنان سازمان های دولتی شهر کرمان در 12 سازمان حجم نمونه از جامعه آماری 1984 نفری این پژوهش را تشکیل دادند. این پژوهش به وسیله پرسشنامه انجام گرفت که اعتبار و پایانی این پرسشنامه ها ارزیابی گردید. پس از جمع آوری، با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های همبستگی پیرسون کندال و تحلیل الگاریتم خطی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: رابطه مثبت معنادار آماری بین ویژگی های شخصیتی کانون کنترل و قدرت طلبی کارکنان و تعارض سازمانی(بین فردی) وجود داشت. یعنی با تمایل شدن افراد به سمت درونگرایی و با افزایش قدرت طلبی کارکنان میزان تعارض بین فردی افزایش می یابد. بین ویژگی های شخصیتی عزت نفس و سازگاری با موقعیت کارکنان و تعارض سازمانی(بین فردی) ارتباط منفی معناداری وجود داشت یعنی با افزایش میزان عزت نفس و سازگاری با موقعیت کارکنان میزان تعارض بین فردی کاهش می یابد. نتیجه گیری:سشناخت تفاوت نگرشها، ادراکات،توانائیهای ذهنی و فیزیکی و خصایص شخصیتی با یکدیگر جهت فهم و درک سطوح مختلف عملکرد کارکنان کمک شایانی را در برخواهد داشت و منجر به کاهش تعارضات سازمانی خواهد گردید.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، کانون کنترل ، عزت نفس ، سازگاری با موقعیت ، قدرت طلبی ، تعارض سازمانی