مدلسازی برنامه گردش شغلی با تاکید بر ابعاد رفتاری

گردش شغلی یکی از راهبردهای طراحی مشاغل بوده که مستقیما به ابعاد رفتاری شاغل و بهره وری او معطوف است بااین حال تاکنون نتایج به کارگیری آن در عمل چندان امیدوارکننده نبود هاست مهمترین دلیل این رخداد را می توان تهیه ی برنامه های گردش شغلی ای دانست که در آنها تاکید صرف بر کاهش هزینه ها گذاشته شده و موضوعات رفتاری مرتبط با امر تخصیص به نحو مطلوبی در برگرفته نشده است دراین مقاله با در نظر گرفتن خستگی به عنوان یکی از عوامل عمده ی کاهش بهره وری فردی و همچنین با توسعه ی مفهوم خستگی ناشی از کارها ی یکسان به دو نوع خستگی مثبت و منفی ناشی از انجام کارهای مشابه و نه صرفا یکسان به مسئله ی تامین برنامه ی گردشی شغلی جنبه ی واقعگرایانه تری بخشیده شده است و مدلی جدید و منعطف ارائه شده که ب رکمینه کردن هزینه ی کل انجام کار و خستگی کل هر اپراتور تمرکز دارد.