موانع طراحی سازمان خلاق در سازمانهای ایرانی

این پژوهش با هدف بررسی و شناخت موانع طراحی و ایجاد سازمان خلاق در بخش دولتی انجام گرفته است. بدین منظور میزان وجود شش فرضیه همراستایی، فعالیتهای غیررسمی، محرکهای متنوع، فعالیتهای خودجوش، پدیده های تصادفی میمون، ارتباطات درون سازمانی، در 12 سازمان بخش دولتی استان اصفهان ارزیابی و اندازه گیری شد. روش انجام پژوهش توصیفی و پیمایشی و میدانی است که از لحاظ ماهیت و وسعت کاربرد یک پژوهش کاربردی و از لحاظ زمانی یک تحقیق مقطعی به حساب می آید. جامعه آماری این تحقیق دو سطح مدیران و کارکنان 12 سازمان بخش دولتی استان اصفهان بر اساس آمار پرسنل سال 1386 می باشد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش نیز پرسشنامه می باشد. پس از جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون t مستقل، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه) شش فرضیه ذکر شده در بالا آزمون شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که هر شش فرضیه در نظر گرفته شده درجه کم را در سازمانهای مورد پژوهش کسب کرده اند. این نتیجه به این معناست که سازمانهای مورد بحث از میزان پائینی از خلاقیت و نوآوری برخوردار هستند. البته این نتایج را می توان با رعایت جوانب به سایر سازمانها تعمیم داد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، بوروکراسی ، سلسله مراتب ، نوآوری ، همراستایی ، پدیده های تصادفی میمون ، محرکهای متنوع ، فعالیتهای خودجوش ، ارتباطات درون سازمانی