تبیین مدل معادلات ساختاری براساس رابطه بین هوش سازمانی و کارآفرینی

کارآفرینی به عنوان یک پدیده نوین در اقتصاد نقش موثری را در توسعه و پیشرفت اقتصادی کشورها یافته است در یک اقتصادپویا، ایده ها، محصولات و خدمات همواره در حال تغییر می باشند و در این میان کارآفرین است که الگویی برای مقابله و سازگاری با شرایط جدید را به ارمغان می آورد بر این اساس یک گسترده وسیع از پارادایم های فعال و موثر شخصیتی بر کارآفرینی شدن افراد تاثیر گذار است. هدف اصلی این مقاله تبیین رابطه بین هوش سازمانی و کارآفرینی در قالب ارائه مدل معادلات ساختاری براساس نظریه هوش سازمانی کارل آلبرخت و نظریه کارآفرینی رابینز می باشد، جامعه آماری این تحقیق را اعضای هیئت علمی دانشگاه مازندران تشکیل می دهد که با ضریب اعتبار 91% حداکثر حجم نمونه برابر با 230 برآورد گردیده و روش نمونه گیری سرشماری کامل می باشد. سپس با جمع آوری داده های مورد نیاز به استفاده از پرسشنامه با استخراج مدل معادلات ساختاری تبیین کننده رابطه بین هوش سازمانی و کارآفرینی با استفاده از آزمون آماری معادلات رگرسیون گام به گام در قالب تحلیل مسیر پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان داده است که متغیر اتحاد و توافق، بیش ترین تأثیر مستقیم را بر کارآفرینی داشته و بعد از آن متغیرهای روحیه و میل به تغییر قرار دارند. متغیرهای دیگری نیز به صورت غیر مستقیم و از طریق تأثیر این سه متغیر بر کارآفرینی تأثیر گذارند. همچنین بیش ترین تأثیر غیر مستقیم متغیرها بر متغیر وابسته، مربوط به فشار عملکرد بوده است. مدل تحلیلی ارائه شده در این پژوهش از روابط بین متغیرها، نشان از مطلوبیت ارتباط بالا و معنی دار بین هوش سازمانی و کارآفرینی دارد.

کلیدواژه ها:

معادلات ساختاری ، هوش سازمانی ، کارآفرینی ، دانشگاه مازندران