تحلیل سه بعدی پایداری و تأثیر متقابل حفاری تونل های دوقلوی مترو اصفهان (قطعه جنوبی ) بر میزان نشست سطح زمین و مقایسه با داده های ابزار دقیق

با توجه به گسترش روزافزون شهرها و از طرف دیگر بالا رفتن جمعیت، مشکلات ترافیکی شهرها روز به روز افزایش پیدا می کند . بنابراین برای فرار از ترافیک شهرها ساخت سازه های زیرزمینی به خصوص در کلان شهرها گریز ناپذیر می باشد . مقاله حاضر تحقیقی بر روی تونل های دوقلوی مترو اصفهان است . این تونل ها در قسمتی از مسیر ( حد فاصل ترمینال کاوه تا رودخانه زاینده رود ) در خاک و در قسمت دیگر به طرف کوه صفه اصفهان در سنگ حفر می شوند . در تحقیق حاضر سعی شده است ت ا با روش عددی المانهای محدود ( FEM )با استفاده از نرم افزارPlaxis-3DTunnel(7.2) فرآیند ساخت تونل های دوقلو در قسمت سنگی مسیر که به صورت تأخیری نسبت به یکدیگر حفر می شوند بررسی شود . نتایج تحلیلها نشان می دهد که ثابت شدن تغییرات نشست در دو طرف نمودارها در فاصله ای برابر با 4.8D نسبت به خط مرکزی دو تونل می باشد . همچنین فاصله مکانی تأخبربهینه بین حفاری دو تونل برابر با 3.2D به دست آمده است . مقایسه نتایج حاصل از ابزاربندی ( ابزار نشست سنج ) با روش عددی، همگرایی نسبتاً خوب دو روش را تأیید می کند .

کلیدواژه ها:

روش های عددی ، نشست سطحی ، تونل های دوقلو و تأخیر بین جبهه کارها