تحلیل رابطه بین انگیزه های رانشی شهر تهران و انتخاب مقاصد گردشگری مطالعه موردی : نواحی روستایی رودبار قصران، تهران

در صنعت گردشگری، انگیزش را اصلیترین مفهوم در انتخاب مقصد میدانند. انگیزهها مشخص میکنند که چراگردشگران به سفر میروند و یا یک فعالیت خاص را انجام میدهند. ارزیابی انگیزههای گردشگران به ما اجازه میدهد که نیازها و ترجیحات گردشگران را بدانیم و درک کنیم. مطالعات و تحقیقات تجربی صورت گرفته در گذشته بیان میدارد که دو نیروی غالب به نام کشش و رانش بر انگیزهها تاثیر گذارند. عوامل رانشی نیازهای اجتماعی-روانشناختی است که فرد را تشویق به سفر میکند و عوامل کششی عواملیاند که در مقصد قرار دارند و فرد را تحریک میکند تا به آن مقصد خاص برود. به منظور فراهم کردن یک تجربه مناسب و رضایت بخش بای گردشگران، گام اول مشخص کردن انگیزه آنها برای سفر است. هدف این پژوهش بررسی انگیزه های رانشی در شهر تهران و انتخاب مقصد گردشکری برای ساکنان تهران است و در این پژوهش تمنطقه رودبار قصران در شمال شرق تهران به عنوان مقصد مورد مطالعه و گردشگران تهرانی که به نوعی تمایل خود را برای سفر به این منطقه اعلام کرده اند به عنوان جامعه مورد مطالعه انتخاب شدهاند. برای انجام این پژوهش، از روش تحقیق پیمایشی استفاده شده است و یافته ها نشان داد که انگیزه های رانشی موجود در محل زندگی تاثیر بسزایی در انتخاب مقصد دارند.به این ترتیب که افاراد به دنبال کمبود و نقص های محل زندگی خود بوده و در کلان شهر تهران این نقصها عبارت است از آلودگی، ترافیک، کمبود محیط و وسایل تفریح و آرامش روانی که افراد برای یافتن این نقص ها در ایام تعطیل به نزدیک ترین مکانی که این کمبود ها را جبران میکند، سفر میکنند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، انتخاب مقصد ، انگیزه رانشی ، رودبار قصران