کمیت سنجی تاب آوری لرزه ای پلهای نزدیک گسل جهت ایده نوآورانه طراحی بر اساس تاب آوری

فقدان عملکرد شبکه راه ها در بسیاری از زلزله های گذشته ، باعث طرح موضوع تاب آوری لرزه ای پلها شده است. هزینه های مستقیم و غیر مستقیم بیش از حد، ناشی از عدم امکان بهرهبرداری از پلها موجب حرکت به سمت شاخصهای عملکردی جدید شده است. تاب آوری واژهای جهت توصیف عملکرد سازه های مدرن بعد از زلزله، با اقناع احتمال تخریب کم، کاهش عواقب خرابی و کاهش زمان ترمیم، بوجود می آورد. ترکیب مفاهیم تاب آوری با فرآیند طراحی سازه ای، به طور مستقیم میتواند باعث افزایش اعتماد در اجرای تکنولوژیهای مقاوم در برابر خسارت جهت کاهش خرابی پلها در زلزله شود. همچنین تفسیر کردن میزان تاب آوری با اصطلاحات مختصر و معنادار، منجر به درک بهتر تصمیم گیرندگان میشود.تاب آوری در آیین نامه های لرزه ای، که به طور سنتی بر روی جلوگیری از فروریزش و تضمین ایمنی جانی تاکید دارند، در نظر گرفته نشده است. طراحی بر اساس عملکرد یک مکمل برای اهداف آیین نامه میباشد و قصد دارد نشان دهد که پیش از زلزله اهداف عملکردی برای سازه تامین شده است. تاکنون اعتبار سنجی آشکاری که شامل عملکرد سازه بعد از زلزله باشد انجام نشده است. از طرف دیگر طراحی بر اساس تاب آوری به عنوان یک فرآیند طراحی جامع ظاهر میشود که رسیک ناشی از زلزله و ترمیم سریع بعد از زلزله های بزرگ را شناسایی و کاهش میدهد.مقاله حاضر به بررسی اجمالی عملکرد سازهای پلهای جادهای در طی زلزله ای مشخص میپردازد و چند پل که دچار صدمه شدید شده اند را به عنوان مطالعات موردی در نظر میگیرد. برای هر یک از پلهای تحلیل شده یک منحنی تاب آوری لرزه ای بر مبنای مشاهدات انجام شده، گزارشها و اطلاعات کسب شده از عملکرد پلها در طول زمان مشخص پس از زلزله ترسیم شده است. برای ترکیب مفاهیم تاب آوری و میزان آن به عنوان معیار و شاخص طراحی یک چهارچوب در نظر گرفته میشود و روند طراحی سازه ای با استفاده از مطالعات موردی بیان میشود. علاوه براین، چهارچوب پیشنهادی در فاز طراحی، با تعریف استراتژیهای مختلف ترمیم، قادر به تخمین زمان کلی ترمیم و هزینه های مربوطه را خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری پلها ، ریسک زلزله ، شاخص های تاب آوری ، تحلیل خطر زلزله ، طراحی بر اساس تاب آوری