گونه شناسی برج مقبره ھای ایرانی قرون 3 تا 7 ه.ق و بررسی علل مقاومت آنها در برابر زلزله ھای ثبت شده در آن مناطق

در بین بناھای معمارانه ساخته شده با مصالح سنتی، بر اساس مشاھدات و سوابق تاریخی، برجها و مناره ھا مقاومت بالایی را در برابر زلزله ھلی ثبت شده در آن مناطق از خود نشان داده اند.در طی قرون 3 تا 7 ه.ق که شامل بسیاری از برج مقبره ھای ساخته شده با مصالح سنتی می شود که تا حال حاضر و با وجود حدوث زمین لرزه ھای قابل توجه در آن مناطق ھمچنان پایدارند. در این پژوھش با گزینش و بررسی شماری از آنها که در معرض زلزله ھای شدید قرار گرفته و ھمچنان پایداری خود را حفظ کرده اند، به دنبال یافتن دلیلی علمی و منطقی در خصوص چگونگی پایداری آنها در برابر نیروھای زلزله خواھیم بود.بررسی گزارشهای تاریخی زمین لرزه ھا در آن مناطق و بررسی نحوه ساخت و اجرای برجها و نیز تاثیر شکل و فرم آنها در افزایش مقاومت آنان و گونه شناسی و استخراج 5 گونه برج مقبره و تجسم مدل ھای فرضی برای تحلیل فرمی برجها و آزمودن آنها در آن مدل، در ادامه این بحث خواھدبود.روش تحقیق تحلیل مقایسه ای و با ابزار اسناد مکتوب و تصاویر و نقشه ھای معماری می باشد.در این مقاله تلاش بر این است تا به استدلال منطقی و معمارانه ای از فن آوری ساخت برج مقبره ھای قرون 3تا 7 ه .ق دست پیدا شود.

کلیدواژه ها:

زلزله ، برج مقبره ، فرم ، مقاومت ، رفتار لرزه ای ، مصالح سنتی