بهینه سازی تولید آنزیم لاکاز با القا کننده های شیمیایی در نیوروسپورا کراسا سویه FGSC#321

نیاز روزافزون بشر به فناوری های اکسایشی که در عین کارآمدی آسیب زننده به محیط زیست هم نباشند، توجه همگان را به استفاده از آنزیم های اکسید کننده معطوف نموده است. در این بین آنزیم های لاکاز به واسطه استفاده از هوا و تولید آب در واکنش های اکسایشی خود، از اهمیت ویژه ای برخوردارند و آنزیم های سبز نام گرفته اند. قارچ نیوروسپورا کراسا یک موجود سریع الرشد با نیازهای تغذیه ای اندک است، که قادر به رشد در یک محیط کشت حداقل می باشد. محیط کشت ووگل که به عنوان یک محیط کشت حداقل برای بسیاری از کشت های گیاهی استفاده می شود، در اغلب گزارش ها برای تکثیر نیوروسپوراگراسا توصیه شده است. در این تحقیق تولید لاکاز توسط قارچ رشته ای نیوروسپوراکراسا سویه FGSC#321 بررسی شد. تولید آنزیم لاکاز در مرحله رویشی نیوروسپوراکراسا مکانیسم القایی دارد و مزیت عمده این قارچ تولید لاکاز به خارج سلول می باشد. جالب توجه است که در شرایط تنش قحطی در بافر فسفات همراه با تغییر دما از 25 به 30°C آنزیم به میزان قابل توجهی تولید شد. در این تحقیق مشتقات آروماتیک لیگنین مانند وراتریک اسید، گوآباکول، گالیک اسید، فرولیک اسید، اورتوتولوئیدین، هیدروکوئینون در غلظت های مختلف بر القای تولید لاکاز، با مقایسه شیب نمودار سینتیکی (dA/dt) به دست آمده از فعالیت آنزیمی محیط القا، مورد بررسی قرار گرفت. سنجش فعالیت لاکاز در حضور سوبسترای سنتزی آنیل گوایاکل انجام شد.

کلیدواژه ها:

لاکاز ، سوبستراها ، القا کننده ها ، سنجش آنزیمی