مقایسه فرسایش بادی عرصه های گسترش سیلاب و شاهد با استفاده از روش I.R.I.F.R در مناطق بیابانی

مدیریت اراضی به منظور کاهش فرسایش باید درمناطق خشک و نیمه خشک ضرورتی اجتناب ناپذیر است بدیهی است که استفاده از شرایط طبیعی حاکم بر این نواحی بهمنظور حل بحران منطقی ترین راهکار می باشد بهره برداری از سیلاب یکی از این راهکارهاست به منظور بررسی اثر گسترش سیلاب بر فرسایش بادی با استفاده از روش I.R.I..F.R در 2 تیمار شاهد و پخش سیلاب و با 3 تکرار بخشی از دشت گربایگاه فسا واقع در 180 کیلومتری جنوب شرقی شیراز ارزیابی گردید. نتایج بیانگر رسوبدهی 2 تا 3 برابری اراضی شاهد نسبت به عرصه پخش سیلاب می باشد بنابراین چنانچه برای گزینش مکان اجرا معیارهای لازم در نظر گرفته شود پس از ارزیابی های منطقه ای از این شیوه می توان باری مهار فرسایش بادی در ناحیه برداشت استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

فرسایش بادی ، گسترش سیلاب ، بیابان