بررسی برخی از اثرات اقتصادی و اجتماعی فرسایش بادی بر منطقه سیستان مطالعه موردی منطقه ادیره

باد یکی از عوامل مهم فرسایش خاک در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می شود، که به دلیل محدودیت رشد پوشش گیاهی دراین نواحی، خاک را مهیای فرسایش نموده و بسته به قدرت خود ذرات ریز آنرا تا فواصل بسیار دور منتقل می نماید. سیستان از مناطقی است که توسعه آن تحت تاثیر بادهای 120 روزه قرار داشته و همواره زندگی ساکنین آن متاثر از خسارات ناشی از وزش این بادها می باشد. پژوهش حاضر به بررسی وضعیت تولیدات کشاورزی و دامی بهره برداران در دو مقطع زمانی قبل و بعد از بروز طوفان های شنی می پردازد. برای اجرای این پژوهش 10 بهره بردار که در سال 1375 نیز با محقق در زمینه بررسی وضعیت اقتصادی و اجتماعی منطقه سیستان همکاری نموده اند به روش تصادفی جهت همکاری انتخاب شدند. در این پژوهش، سطح زیر کشت زراعی، تعداد واحد دامی و همچنین میزان تولید بهره برداران قبل و بعد از بروز طوفان های شنی مورد بررسی قرار گرفتنتایج این پژوهش نشان می دهد که قبل ازخشکسالی و بروز طوفان های شنی هر خانوار نمونه مورد بررسی بطور متوسط دارای 10/7 هکتار زمین کشاورزی بوده است که با توجه به وجود آب کشاورزی مناسب، تمام آنها قابل کشت و زرع بود ولی به علت ایجاد بادکند و تپه های شنی بعد از خشکسالی و وقوع طوفان های شدید در اراضی مزروعی، متوسط مالکیت زمین هر خانوار 31/8 درصد کاهش و به 7/3 هکتار تنزل یافت. نتایج این بررسی نشان می دهد که درآمد تمام بهره برداران متاثر از بروز طوفان های شنی منطقه سیستان است. از لحاظ آماری نیز بین وسعت اراضی و واحد دامی بهره برداران در دو مقطع زمانی اختلاف معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فرسایش بادی ، خاک سطحی ، خشکسالی ، طوفان های شنی ، منطقه سیستان