بررسی وضعیت بیابان زایی با استفاده از روش ESAI (مطالعه موردی: منطقه اترک استان گلستان)

بیابان زایی پدیده ای است که از عوامل متعددی اعم از طبیعی، اجتماعی و اقتصادی تاثیر می گیرد و متقابلا بر این موارد تاثیر می گذارد. اولین گام در اجرای فعالیت بیابان زدایی در ممانعت از گسترش بیابان باید متکی بر شناخت پدیده هایی باشد که هم بطور مجزا و هم در کنش با یکدیگر، در یک ناحیه، تغییراتی را به وجود می آورند و منجر به بیابان زایی می گردند. در این تحقیق با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، 4 شاخص کیفیت خاک، پوشش گیاهی، آب و هوا و مدیریت در منطقه اترک استان گلستان بر اساس مدل بیابان زایی ESAشناسایی و ارزیابی گردید. با استفاده از روش فوق هر یک از شاخص ها مورد بررسی و برای هر شاخص در محیط GIS لایه اطلاعاتی تهیه شد. در نهایت با تلفیق لایه های اطلاعاتی، چهار معیار در منطقه بر اساس مدل مورد مطالعه (ESA) بررسی و نقشه شدت بیابان زایی منطقه بدست آمد.

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، نقشه شدت بیابان زایی ، مدل بیابان زایی ESA