مقایسه روش های زمین آمار در مدل سازی فاکتور فرسایندگی باران در حوضه آبخیز دولت آباد کردستان

کمبود ایستگاه های هیدورمتری در بیشتر حوزه های آبخیز برآورد میزان فرسا یش و رسوب را با مشکل مواجه ساخته است. البته محققان زیادی سعی کرده اند که روابط تجربی مناسب با هر شرایط آب و هوایی برای برآورد فرسایش و رسوب ارایه دهند. در این میان معادله جهانی فرسایش خاک و نسخه اصلاح شده آن از جمله مدل هایی هستند که در سرتاسر جهان کاربرد گسترده ای دارند. یکی از پارامترهای مهم این مدل فاکتور (R) یا شاخص فرسایندگی باران است که رابطه مستقیم با شدت فرسایش دارد. در این تحقیق در یک دوره آماری 22 ساله از 10 ایستگاه کلیماتولوژی محدوده حوضه دولت آباد برای تهیه نقشه فاکتور فرسایندگی باران استفاده شد. پس از محاسبه فاکتور فرسایندگی باران برای ایستگاه های مورد نظر، با استفاده از روش های زمین آمار در محیط GIS نقشه فاکتور فرسایندگی باران برای این حوضه ترسیم گردید. در این تحقیق روش های کریجینگ معمولی (OK)، ساده (SK)، عمومی (UK) و روش های معین مانند عکس فاصله (IDW)، تابع شعاعی (RBF)، تخمین گر موضعی (LPI) و تخمین گر عام (GPI) مورد استفاده قرار گرفت. در پایان مشاهده گردید که روش کریجینگ عمومی با خطای جذر میانگین مربعات 54/17 از بین روش های به کار گرفته شده مناسب ترین روش برای درون یابی می باشد.

کلیدواژه ها:

زمین آمار ، فرسایش خاک ، فاکتور فرسایندگی باران ، دولت آباد