تحلیل تناسب مصارف کشاورزی آبخوان دشت نوترگی و پیامدهای موثر بر خاک مزرعه

خاک یکی از اجزای مهم تشکیل دهنده بسترهای کشاورزی می باشد که به عنوان زیربنای مهم رشد گیاهان محسوب می شود و تغییرات فیزیکی و شیمیایی به وجود آمده در خاک که با دخالت انسان باعث بروز اختلال در سیستم خاک و آب گردیده است و بدون در نظر گرفتن عواقب منفی و خطرناک فقط سعی در کسب درآمد و برآورده نمودن نیازهای غذایی جامعه بوده است. رشد روزافزون جمعیت و بالا رفتن استانداردهای زندگی در بسیاری از کشورها موجب افزایش نیاز به آب برای مصارف مختلف کشاورزی، صنعتی و خانگی شده است. به منظور بررسی وضعیت منابع آب، همچنین تهیه ی طرح های توسعه ی بهره برداری و تخصیص آب به مصارف مختلف، لازم است غلظت و نوع املاح موجود در آب بررسی شود. بدین منظور آبخوان دشت نوترگی را جهت مطالعات هیدروشیمی مورد بررسی قرار داده و بدین منظور از اطلاعات کیفیت آب 8حلقه چاه انتخابی در سطح آبخوان دشت نوترگی استفاده شد و بر اساس میزان هدایت الکتریکی و غلظت سدیم و نیز شاخص های متداول که با استفاده از تحلیل های نرم افزار Chemistry بدست آمد، مشخص گردید که کیفیت آبخوان قسمت های جنوبی در مقایسه با مناطق شمالی دشت، در اکثر نمونه ها برای پایداری ساختمان خاک در اثر آبیاری محصولات زراعی، نامناسب و شور می باشد که در صورت ادامه ی این روند و پرداختن به کشاورزی سنتی به تدریج باعث کاهش حاصلخیزی خاک شده و کاهش کیفی و کمی آب های زیرزمینی را به دنبال خواهد داشت. برای درک توزیع فضایی مناطق مناسب و نامناسب، از نرم افزار Arc GIS 10استفاده و لایه های اطلاعاتی تهیه گردید. نهایتا، تحلیل همپوشانی به منظور تعیین محل های نامناسب، بر اساس نمودار ویلکوکس صورت گرفت. نقشه نهایی نشان می دهد که منطقه نامناسب در جنوب منطقه مورد مطالعه قرار دارد. بنابراین قرار بر این شد که استفاده از آب زیرزمینی مناطق مستعد با توجه به پارامترهای کنترل کننده و سازگار با محصولات، آن هم فقط برای کشاورزی ارگانیک صورت بپذیرد.

کلیدواژه ها:

هیدروشیمی ، دشت نوترگی ، Chemistry ، ساختمان خاک ، پهنه بندی ، هدایت الکتریکی و سدیم