ارزیابی اثر عملیات خروج مقطوعات و بهره برداری از جنگل بر درختان حاشیه مسیر(مطالعه موردی: جنگل خیرودکنار)

عملیات بهره برداری جنگل یک نظام مهندسی با هدف بیشینه کردن کارایی و کمینه کردن اثرات نامطلوب می باشد. این بررسی در پارسل های 220 و 225 از سری نم خانه در جنگل خیرودکنار نوشهر انجام شد. در این بررسی خسارات ناشی از عملیات چوبکشی با استفاده از اسکیدر تیمبرجک 450سی، بر درختان سرپا مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که با وجود شدت بهره برداری کمتر در پارسل 225 نسبت به پارسل 220، میانگین عرض زخم ها در پارسل 225 (43/10 سانتی متر) بیشتر از پارسل 220 (06/9 سانتی متر) می باشد که این مهم به تعداد قوس های بیشتر (حدود 2برابر) در مسیرهای چوبکشی پارسل 225 نسبت به پارسل 220 مربوط می گردد. نتیجه آنالیز واریانس با طبقه بندی دوطرفه نیز نشان داد که از نظر نسبت عرض زخم به محیط درخت بین دو پارسل مورد بررسی اختلاف معنی داری وجود دارد (F=9.01,p=0.003,df=1). در کل می توان چنین نتیجه گیری نمود که افزایش تعداد قوس های موجود در مسیرهای چوبکشی نسبت به شدت بهره برداری اثرات تخریبی بیشتری بر درختان حاشیه مسیر برجای گذاشته است.

کلیدواژه ها:

قوس ، عرض زخم ، مسیر چوبکشی ، نسبت عرض زخم به محیط.