شبکه اقتصادی زنان حصیرباف استان گیلان راهبردی بومی برای تقویت تولید ملی واقتصادمقاومتی

هدف از انجام این پژوهش تحلیل شبکه های تولید اقتصادی زنان حصیر باف استان گیلان است که از سال1377 تاکنون در قلب هشت تعاونی تولید ،در زمینه حصیر بافی فعالیت دارند. آثار اقتصادی حصیر بافی و کاربردهای فراوان بومی وملی مصنوعات حصیری میتواند جایگاه ویژه ای را برای آن در اقتصاد مقاومتی استان ایجاد کند.ضرورت توجه ویژه به اقتصاد مقاومتی در شرایط موجود کشور که مورد تحریم قرار گرفته است ایحاب میکند که قابلیت های اقتصادی بومی از جمله حصیر بافی مورد نگرش دقیق قرار گرفته و عملکرد شبکه های اقتصادی در گیر آن از منظر آ سیب شناسی و سطح اثرگذاری بررسی شوند. لذا این پژوهش ضمن بررسی آثار اقتصادی تشکل های تعاونی زنان حصیرباف استان گیلان به آسیب شناسی آنها نیز پرداخته است. جامعه آماری این تحقیق را آن دسته از زنان خانوارهای حصیر با ف که از اعضای تعاونی های تولیدی حصیر بافی هستند تشکیل داده اند. روش تحقیق این پژوهش برحسب گرد اوری داده ها از نوع توصیفی تحلیلی و براساس‌ هدف‌ در زمره تحقیقات‌ کاربردی‌ می باشد .نتایج حاصله حاکی از تاثیرات مالی حصیر بافی در رشد اقتصادی خانوارهای بافنده و افزایش در آمد آنان است. همچنین نتایج به دست آمده بیانگر آن است که با توسعه وتوجه بیشتر به حصیر بافی میتوان شاهد رشد و شکوفایی آن ونهایتا رشد اقتصادی ورفا ه بهره برداران بود . طبق اطلاعات به دست آمده از پاسخگویان، شبکه اقتصادی زنان حصیر باف که در قالب 8 تعاونی در استان ساماندهی شده ودر حال حاضر به لحاظ مشکلات موجود چندان فعال نیست میتواند با با تجدید سازمان وتوجه بیشتر به مثابه یک الگوی مناسب اقتصادی بومی در همپوشانی زنان حصیر باف منطقه کارامدو اثر بخش باشد .باتوجه به اینکه حصیر بافی تنها منحصر به زنان روستایی استان گیلان نبوده و در نقاط دیگری نیز از کشور وجود دارد این مساله از نظر ملی نیز میتواند به عنوان یکی از زمینه های توانبخشی اقتصاد مقاومتی مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

حصیر بافی ، شبکه اقتصادی ، شرکت تعاونی ، اقتصاد مقاومتی ، تولید