بررسی تاثیر طول تیر پیوند در رفتار لرزه ای قاب های مهاربندی واگرا با شکل پذیری زیاد تحت نگاشت های نزدیک گسل

مهاربندهای واگرا قاب های فولادی هستند که در ساختمان ها و زیرساخت های بنا شده در نواحی دارای خطر متوسط به بالای زلزله مورد استفاده قرار می گیرند . اگر سختی الاستیکی برای کنترل خزش لازم باشد، EBF1ها یک گزینه جایگزین برای قاب های خمشی (MRF2) هستند و اگر تقاضای تغییر شکل نسبتا بالا باشد یک جایگزین برای قاب های مهاربندی شده (CFB3) هستند. در یک EBFخوب طراحی شده، اکثری ت یا همه عمل الاستیک در تیرهای پیوند رخ می دهد. دیگر اجزای قاب متناسبا از پروسه های مبتنی بر طراحی-ظرفیت استفاده می کنند تا لزوما برای بیشینه ظرفیت لینک ها الاستیک باقی بمانند. عملکرد لرز ای یک ساختمان با EFB ها نیز بنابراین مستقیما به عملکرد غیر الاستیک لینک ها مربوط است. قاب های مهاربندی واگرا توسط هر دو ویژگی شکلپذیری عالی و جذب انرژی مناسب، مشخص می شوند، این قابها به طور وسیعی به عنوان سیستم مقاوم نیروی جانبی برای ساختمان های چندطبقه واقع در مناطق لرزه خیز استفاده می شوند. سیستمEBF به تغییر شکل پلاستیک یک تیر لینک متکی است. و رفتارش با الگوهای مختلف مهاربندی، مورد بررسی قرار گرفته است. لینک هم به صورت افقی و هم به صورت عمودی پیکربندی می شود، بنابراین دو نوع عمومی برایEBF هاوجود دارد: افقی و عمودی . اجزایEBF های مرسوم اغلب نیاز به مقاطع عرضی بزرگ دارند که مستلزم 5 استفاده از فولاد با مقاومت نهایی متوسط هستند. این طراحی نه تنها مقدار زیادی فولاد مصرف میکند، همچنین هزینه های ساخت را افزایش میدهد. این ساختار میتواند ملزومات طراحی لرزه ای را بدون نیازی به تغییر شکل فولاد استفاده شده در اجزای ستون برآورده سازد. به علت بهبود در خصوصیات مواد فولاد و پیشرفتهای بیشتر در پروسه های تولید فولاد، در ساخت سازه های فولادی در سرتاسر جهان، شامل ساختمان ها و پل ها استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

تاثیر طول ، تیر پیوند ، رفتار لرزه ای ، مهاربندی واگرا ، شکل پذیری ، نگاشت ، گسل