ارزیابی نقش لایه بیس در روسازی بتن غلتکی در مدل واقعی و عددی به کمک نرم افزار آباکوس

تلاش های صورت گرفته در روسازی و زیرسازی ها نشان می دهد که اهمیت استفاده از مصالح و شیوه های نوین ساخت در مقایسه با روسازی های آسفالتی که در گذر زمان نیاز کمتری به تعمیر و نگهداری داشته باشند، قابل توجه است. تجربیات و مطالعات جدید در مورد روسازی با بتن غلتکی نشان می دهد که این نوع روسازی می تواند در محورهای فرعی ایران تحولی اساسی ایجاد کند. بتن غلتکی متشکل از سنگدانه - سیمان - آب با اسلامپ صفر می باشد که در تمام نقاط کشور ایران این مصالح به وفور یافت می شود. مشکلاتی نظیر عدم اطلاع از نحوه اجرای زیرسازی و شناخت رفتار بتن غلتکی در برابر تنش و کرنش، باعث شده که جامعه مهندسین راه و ترابری پیشنهاد استفاده از بتن غلتکی، به عنوان روسازی معابر شهری و جاده ها را با اکراه با تامل بیشتر مطرح نمایند. می دانیم که محورهای فرعی با سرعت پایین تر از 95 کیلومتر بر ساعت طراحی شده و بتن غلتکی در این سرعت می تواند، مقاومت لغزشی، پایداری و همواری مورد نیاز را تامین نمایند. استفاده از بتن غلتکی در این گونه محورها کلیه استاندارد ها و مقررات مورد نیاز را تامین و دغدغه مهندسان را در خصوص مقاومت در برابر تنش مرتفع می سازد. در این مقاله تلاش گردیده که رفتار بتن غلتکی با وجود لایه بیس و بدون آن در ضخامت های مختلف مدلسازی و بررسی گردد.

کلیدواژه ها:

بتن غلتکی ، بیس ، تنش ، روسازی