مقایسه عملکرد سیستمهای فرودخودکار با استفاده از کنترلرهای فازی و کلاسیک

دراین مقاله از روشهای کنترل فازی کلاسیک PID و ترکیبی از کنترلرهای فازی و کلاسیک در طراحی کنترلر طولی هواپیما استفاده شده است وظیفه اصلی هریک از این کنترلر ها کاهش ارتفاع و تنظیم نرخ نزول هواپیما درفازهای گلاید (Glide Slope و فلر می باشد در واقع هریک از کنترلر های طولی فوق از دو کنترلر تشکیل می شوند به این صورتکه ابتدا مقدار خطای ارتفاعه و نرخ آن نسبت به مقدا رمرجع وارد کنترلر اول شده و میزان زاویه پیچ لازم برای هدایت هواپیما به سمت مسیر مبنا تولید می شود سپس مقدار خطای زاویه پیچ و نرخ پیچش وارد کنترلر دوم شده و در نهایت میزان انحراف الویتور لازم توسط کنترلر دوم تولید شده هواپیما را به ارامی به باند فرود هدایت کرده و فرودی مناسب را برای مسافران فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

کنترل کلاسیک ، کنترل فازی ، فلر ، گلاید