گسترش طیف جذب سلول های خورشیدی مبتنی بر پلیمر با استفاده از نانوذرات فلزی

سلول های خورشیدی پلیمری بعد از سلول های خورشیدی سیلیکونی، جایگاه ویژه ای را در میان انواع دیگر سلول ها پیدا کرده اند.این سلول های به دلیل وزن کم، هزینه ساخت بسیار پایین و نیز انعطاف پذیری بالا بسیار مورد توجه هستند.اما ایراد اساسی این نوع سلول هابازده بسیار پایین آن هاست. استفاده از نانوذرات فلزی برای افزایش بازده این نوع سلول ها بکار رفته است. نانوذرات فلزی با استفاده از اثرپلاسمونیکی که روی لایه فعال پلیمری می گذارند باعث گسترش طیف جذب سلول به سمت طول موج های بلندتر می شوند و در نتیجه باافزایش جذب بازده سلول نیز افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

پلاسمونیک ، سلول های خورشیدی پلیمری ، طیف جذب ، فتوولتائیک ، نانوذرات