جایابی و تعیین اندازه بهینه منابع تولید پراکنده درسیستمهای انتقال برق به کمک منطق فازی و الگوریتم ژنتیک

این مقاله طریقه جایابی و اندازه بهینه منابع تولید پارکنده را به روش منطق فازی و الگوریتم ژنتیک درشبکه انتقال برق جهت کاهش تلفات و بهبود پروفیل ولتاژ بیان می کند از انجا که انرژی الکتریکی دربسیاری از امورزندگی روزانه بطورحیاتی استفاده می شود پس باید به فکر کاهش تلفات درسیستم انتقال آن بود یکی ازروشهای کاهش تلفات درانتقال این انرژی استفاده از منابع تولید انرژی درمجاورت مصرف کننده ها می باشد این منابع تحت عنوان منابع تولید پراکنده شناخته شدها ند که به شبکه اصلی درمحلی که نصب می شود توان تزریق می کنند جهت کاهش تلفات به وسیله این منابع محل مناسب و اندازه تولید آنها مهم می باشد و اگر به درستی انجام نشود نتیجه معکوس میدهد یعنی تلفات انتقال بیشتر و ولتاژ باسها کم می شود دراین مقاله به کمک منطق فازی مکان مناسب و به کمک الگوریتم ژنتیک مقدار بهینه منابع تولید پراکنده محاسبه می شود برای اثبات کار از نرم افزار مطلب برروی شبکه های 14و9و30باس ازمایش انجام شده است.

کلیدواژه ها:

منابع تولید پراکنده ، تلفات انتقال ، پروفیل ولتاژ ، سیستم های قدرت ، ضریب حساسیت