بررسی روند هدایت الکتریکی آب های زیرزمینی دشت میاندوآب

محدودیت منابع آب در دسترس، آب را به عنوان یک کالای اقتصادی و با ارزش مطرح نموده است. اگاهی از تغییرات آب زیرزمینی در برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع آب و خاک هر منطقه نقش بسزایی دارد. در این مطالعه، روند هدایت الکتریکی آب زیرزمینی 13 ایستگاه پیزومتری در مقیاس ماهانه در دشت میاندوآب در دوره آماری 1381 تا 1397 مورد بررسی قرار گرفت. برای هر سری زمانی روند با آزمون ناپارامتری مان کندال، مان کندال اصلاح شده توسط حامد و رائو و مان کندال اصلاح شده توسط یو و وانگ و شیب خط روند با استفاده از روش تخمینگر - Sen محاسبه شد. نتایج نشان داد که 53/8 درصد سری ها روند صعودی معنی دار 23/1 درصد روند نزولی معنی دار و 23/1 درصد بدون روند معنی دار بودند. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین روند صعودی متغیر های کیفی متعلق به غرب و جنوب دشت و کمترین مربوط به شرق و شمال منطقه می باشد

کلیدواژه ها:

دشت میاندوآب ، مان کندال ، روند ، هدایت الکتریکی ، آب زیرزمینی