بررسی اکومورفولوژیکی گیاه Sporobolus arabicusدر مراتعسواحل استان بوشهر

پراکنش اسپروبولوس اربیکوس در مناطق مختلف شور بخصوص نوار ساحلی استان بوشهر با مرز آبی 705کیلومتری با خلیج فارسنشان داد که این گونه طیف متغیری از شوری ( 5تا 25دسی زیمنس بر متر) بخوبی تحمل میکند. این گیاه از گونه های C4و متعلقبه ناحیه صحارا- سندی است. این گیاه در خاکها و اراضی شور تا نسبتا شور با سطح ایستابی بالا تا حاشیه تپه های ماسه ای رویشدارد و به عنوان یک گونه چند ساله ریزمدار و استولوندار، از علوفه های خوشخوراک مراتع شور در استان بوشهر به حساب میآید.تولید مثل این گیاه در شرایط مساعد (تر سالی) از 3روش بذر، استولون و ریزوم انجام میشود و در خشکسالی ها بیشتر از طریقریزوم تکثیر میشود. تکثیر نهال از طریق بذر جمع آوری شده در تر سالی در نهالستان %95و استقرار نهال در عرصه در تر سالی %75و در خشکسالی به ترتیب %75و %30بوده است. بررسی سیستم ریشه ای اسپروبولوس از طریق حفر گودال در پای بوته دررویشگاه ها نشان داد که این گونه دارای ریشه افشان، نیمه عمیق تا عمبق بوده و تا عمقهای متفاوتی ( 91تا 475سانتیمتر) نفوذمیکنند. بلورهای نمک بر روی برگها نیز بیانگر نوعی سازش فیزیولوژیکی گیاه در مقابله با شوری خاک رویشگاه است. در برش ورنگآمیزی، از برگ، ساقه (استولون و ریزوم) و ریشه اسپروبولوس از رویشگاه گیاه و نمونه کاشته شده (آبیاری با آب شهری) مشخصشد که لایه اپیدرمی، بافتهای اسکلرانشیمی در ناحیه پوست، پارانشیم پوستی، آوندی و آئرانشیمی در ریشه اسپروبولوس عرصه شورنسبت به نمونه کاشته شده افزایش چشمگیری داشت، افزایش چوبی شدن در ناحیه پوست ساقه، همچنین کرکهای وزیکولی وغده ای سطح محوری برگ، فرو رفتگی عمیق سلولهای حبابی در سطح محوری برگه ای عرصه شور نیز بسیار چشمگیر است

کلیدواژه ها:

اسپروبولوس ، اکومورفولوژی ، مراتع ساحلی ، استان بوشهر