بررسی روابط بین صفات عملکردی 115 ژنوتیپ مختلف گندم با استفاده از روشهای آماری چند متغیره

در این پژوهش در سال زراعی 1393-94 به منظور بررسی روابط بین صفات تشکیل دهنده عملکرد، آزمایشی با 115 ژنوتیپ گندم با سه تکرار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبد کاووس کشت گردید و عملکرد و اجزای عملکرد مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی صفات و روابط بین آنها از تجزیه واریانس، رگرسیون، تجزیه به عاملها و تجزیه کلاستر استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف معنی دار بین صفات فنوتیپی وجود دارد. با استفاده از تجزیه خوشه ای سه گروه براساس دندروگرام حاصل شد. گروه یک بزرگترین و گروه دو کوچکترین گروه بودند. گروه سوم از نظر میانگین عملکرد دانه بیشترین مقدار و گروه دوم کمترین مقدار را به دست آوردند. نتایج حاصل از تجزیه رگرسیون نشان داد که صفت تعداد پنجه در مترمربع اولین صفتی بود که وارد مدل شد و سپس دیگر صفات به ترتیب وارد مدل شدند. بنابر نتایج این تحقیق می توان احتمال داد که برای رسیدن به عملکرد مطلوب تر در درجه اول باید تعداد پنجه و سپس شاخص برداشت، عملکرد کاه، وزن دانه های هرسنبله و تعداد سنبلچه را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

عملکرد دانه ، تجزیه کلاستر ، رگرسیون ، شاخص برداشت ، صفات فنوتیپی