گروهبندی و مطالعه تنوع ژنتیکی ارقام گندم ایرانی با استفاده از نشانگر ISSR

وجود تنوع ژنتیکی و روش دقیق و سریع مطالعه آن لازمه همه پروژه های اصلاح گندم به خصوص بررسی ژرمپلاسم با هدف بهبود واکنش در تنش های زیستی و غیر زیستی است. در این تحقیق به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی 49 رقم گندم از نشانگرهای مبتنی بر ISSR استفاده شد. از 20آغازگر ISSR مورد استفاده در این تحقیق 9 نشانگر باندهای چند شکل تکثیر نمودند. از 251 باند تولید شده 217 باند چند شکل بوده و درصد چند شکلی کل 86/55 درصد محاسبه گردید. دامنه PIC در آغازگرهای مورد استفاده بین 0/22تا0/48 بود آغازگر ISSR-10 دارای بالاترین میزان PIC بود که نشان دهنده ی توانایی بالای آن در آشکارسازی تنوع ژنتیکی بین ژنوتیپ های گندم بوده اند. همچنین مقادیر شاخص تنوع نئی و شاخص شانون نشان دادند که تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه ای در جمعیت ارقام مورد بررسی وجود داشت. تجزیه ی کلاستر بر اساس داده های نشانگر ISSR ارقام مورد بررسی را در سه گروه قرار داد قرار گرفتن ارقام مشابه در یک گروه و ارقام دارای فاصله ژنتیکی در گروههای متفاوت به اصلاحگران گندم امکان خواهد داد تا رقم های مناسب به عنوان والد تلاقی جهت استفاده در پروژه های اصلاحی را براحتی شناسایی نمایند.

کلیدواژه ها:

گندم ، تنوع ژنتیکی ، نشانگر ISSR