کاربرد تکنولوژی گیاه پالایی در رفع آلودگی از محیط زیست

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,335

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISCONF03_015

تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1397

چکیده مقاله:

امروزه آلودگی محیط زیست از مسایل مهمی است که جوامع مختلف با آن روبرو هستند. در اثر فعالیتهای انسان از جمله احداث کارخانجات صنعتی، استخراج معادن، سوختهای فسیلی، مصرف کودهای شیمیایی و آلی و غیره آلاینده ه ای مختلفی به منابع آب و خاک و هوا وارد میشود که برای محیط زیست تهدیدی جدی به شمار میرود. امروزه با درک مشکلات زیست محیطی به وجود آمده، تلاشهای فراوانی به منظور پاکسازی محیط زیست صورت گرفته است و بدین منظور روشهای مختلفی ابداع و به کار گرفته شده است از طرفی هزینه های بسیار گزاف روشهای فیزیکی و شیمیایی، سبب تلاش در جهت دستیابی به روشهای ارزانتری شده است. گیاه پالایی به عنوان یک روش حافظ و دوستدار محیط زیست، یکی از راهکارهای تصفیه در زمینهی حفظ و بهبود کارکرد اکوسیستمها و تنوع زیستی میباشد. در واقع گیاهپالایی روشی جدید برای پالایش مناطق آلوده است که بسیار موثر و کم هزینه بوده، مزایای زیادی داشته و قابلیت اجرای آن برای مدت زمان طولانی امکان پذیر است. این تکنولوژی به عنوان روشی سازگار یا محیط زیست شناخته شده است و اثرات ثانویه آلایندگی سایر روشها را ندارد. از نقطه نظر اقتصادی، سه هدف برای گیاهپالایی میتوان در نظر گرفت که عبارتند از : خطر آلودگی کمتر، حذف فلزات سنگین ، مدیریت پایای زمین. در روشهای گیاهپالایی انتخاب گیاه مناسب از اهمیت ویژهای برخوردار است که به شرایط اقلیمی و نوع آلودگی وابسته میباشد. بنابراین انتخاب گونه ه ای مقاوم و بومی که قابلیت تطابق با شرایط محیطی در محل آلوده را دارند یک عامل کلیدی در موفقیت گیاه پالایی است. در گیاه پالایی از گیاهان سبز و ارتباط آنها با میکروارگانیسم های خاک برای کاهش آلودگی خاک و آبهای زیر زمینی استفاده میشود. گیاهپالایی با توجه به نوع گیاه پالایش کننده، نوع آلاینده و تغییراتی که گیاه در آلاینده به وجود میآورد تکنیکهای متفاوتی دارد. این تکنیکها شامل تثبیت گیاهی، تجزیه ریشهای، انباشت گیاهی، تجزیه گیاهی و تبخیر گیاهی میباشد. این تکنیکها در استخراج، تثبیت، تصفیه، تخریب (تنزل یا تغییر شکل) و استخراج آلاینده به صورت بخار نقش دارند. در این مطالعه به بررسی کاربرد تکنولوژی گیاه پالایی در رفع آلودگی از محیط زیست پرداخته شده است.

نویسندگان

هدیه احمدپری

دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران،

سیدابراهیم هاشمی گرم دره

استادیار گروه مهندسی آبیاری و زهکشی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران،

مهشادسادات فرح بخش

دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران