ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی پروتیین هیدرولیز شده ضایعات ماهی کپور معمولی( Cyprinus carpio (Linnaeus 1758)) با استفاده از آنزیم آلکالاز و آنزیم های درون بافتی

در مطالعه حاضر، فعالیت آنتی اکسیدانی و بازده پروتیینی پروتیین هیدرولیز شده امعاء و احشاء و سر ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio (Linnaeus 1758)) با استفاده از آنزیم آلکالاز و آنزیمهای داخلی، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. آزمایشهای اندازه گیری مقدار پروتیین کل، پروتیین محلول، مهار رادیکال آزاد، قدرت احیاءکنندگی و شاخصهای رنگ سنجی (روشنایی، قرمزی و زردی) بر نمونه های تولیدی انجام گرفت. طبق نتایج حاصل، پروتیینهای هیدرولیز شده حاصل از آنزیم آلکالاز مقدار پروتیین محلول و درجه هیدرولیز بالاتری در مقایسه با پروتیین هیدرولیز شده حاصل از فعالیت آنزیمهای داخلی نشان دادند، در حالیکه میزان شاخص روشنایی در پروتیین هیدرولیز شده حاصل از فعالیت آنزیمهای داخلی بالاتر از نمونه ه ای تولید شده با استفاده از آنزیم آلکالاز بود. در میزان فعالیت آنتیاکسیدانی پروتیینهای هیدرولیز شده حاصل از هر دو آنزیم، تفاوت معنی داری مشاهده نشد بطوریکه، میزان فعالیت مهار رادیکال آزاد و قدرت احیاءکنندگی هر دو نمونه های پروتیینی هیدرولیز شده حاصل در یک سطح بودند. همچنین میان شاخصهای قرمزی و زردی رنگسنجی در نمونه های تولیدی نیز اختلاف معنیداری مشاهده نشد. بنابراین، کاربرد آنزیم آلکالاز از نظر بالا بودن درجه هیدرولیز و مقدار پروتیین های محلول مناسبتر میباشد اما از نظر فعالیتهای آنتیاکسیدانی، کاربرد آنزیمهای داخلی ضایعات ماهی کپور معمولی مقرون به صرفهتر میباشد.

کلیدواژه ها:

پروتیین هیدرولیز شده ، آنزیم آلکالاز ، آنزیم های بافت داخلی ، کپور معمولی ، Cyprinus (Linnaeus 1758 )carpio