تعیین رابطه بین قلدری در محل کار، روان نژندی و عواطف منفی با نشانگان جسمانی در بین کارکنان

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین قلدری در محل کار، روان نژندی و عواطف منفی با نشانگان جسمانی در بین کارکنان بود. از 463 نفر کارکنان ستادی مناطق ششگانه سازمان آموزش و پرورش شهر اصفهان، بر اساس روش تصادفی طبقه ای نسبی، 103 نفرتعیین و نمونه گیری انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل چهار پرسشنامه نشانگان جسمانی، روان نژندی ، قلدری و عواطف منفی بود. جهت تعیین برازش از مدل معادلات ساختاری و از نرم افزار گشتاوری ساختاری استفاده شد. یافته های حاصل از این پژوهش در سطح خطای ( p≥0/01 ) ( p≥0/05) نشان داد که بین قلدری با روان نژندی، عواطف منفی و نشانگان جسمانی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. مدل معادلات ساختاری از تاثیر غیرمستقیم قلدری و روان نژندی بر نشانگان جسمانی حمایت کرد علاوه بر آن متغیر عواطف منفی، هم در رابطه بین روان نژندی با قلدری و هم قلدری با نشانگان جسمانی نقش میانجی دارد. به طور کلی یافته های پژوهش حاکی از آن بود که قلدری و روان نژندی در شکل دهی نشانگان جسمانی از طریق متغیر میانجی عواطف منفی تاثیر دارند.

کلیدواژه ها:

قلدری ، روان نژندی ، عواطف منفی ، نشانگان جسمانی