تاثیر آموزش گروهی (فرزند پروری مثبت) بر هر یک از زیر مقیاس های شیوه فرزند پروری مادر

در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آموزش گروهی (فرزند پروری مثبت بر هر یک از زیر مقیاس های شیوه فرزند پروری مادر پرداخته شده است. در این مطالعه دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت که گروه کنترل 30 نفر و گروه آزمایش 33 نفر، به مدت 1/5 ماه در موقعیت مرکز مشاوره تحت آموزش قرار گرفتند. همچنین از پرسشنامه های علائم مرضی کودکان (4-CSI)، گزارش کودک از رفتار والدین (CRPBI - C ) و سبک ها و ابعاد فرزندپروری (رابینسون و همکاران) استفاده شد. روش تحقیق شبه آزمایشی و نمونه ها از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. یافته ها نشان داد در زیر مقیاس شیوه فرزند پروری (زیر مقیاس های غیر استدلالی / تنبیهی و استقلال)، گروه آزمایش در پس آزمون تفاوت معناداری وجود نداشت. به نظر می رسد که آموزش گروهی فرزندپروری مثبت یک مداخله معنادار و کارآمد است. همچنین نتایج نوید تعمیم این آموزش در زندگی واقعی خانواده های دارای فرزند مبتلا به اختلال نقص توجه – بیش فعالی را می دهد.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه – بیش فعالی ، فرزندپروری مثبت ، رابطه مادر - کودک