بحران هسته ای و تاثیر ان بر سیاست های خارجی دولت نهم و دهم

جهانی شدن فرهنگ که از سوی اندیشمندان و تحلیل گران علوم اجتماعی به عنوان پارادایم اصلی انتهای قرن بیستم و ابتدای قرن بیست و یکم مطرح است، از جنبه های گوناگون بررسی شده است. در یکسو عده ای با خوش بینی محض به آن نگاهی پروسه محورانه دارند که از ابتدای زندگی بشریت مطرح بوده و امروزه بهواسطه مطرحشدن انقلاب انفورماتیک بیشازپیش مطرحشده است؛ ازاینرو سرانجام آن را گسترش رفاه، پیشرفت، صلح، دموکراسی برای همگان میدانند؛ اما عدهای دیگر با تاکید بر گسترش روزافزون فقر، درگیریها، انواعتبعیض ها و رشد جریانهای افراطی در دوران حاکم شدن عقل گرایی و دموکراسی محوری، نگرشی پروژه محور و بدبینی به این جریان دارند. سوال اصلی که در اینجا مطرح میگردد این است که رویکرد دولت احمدی نژاد نسبت به جهانیشدن فرهنگ چه بود و چه عواملی در بروز این رویکرد موثر بودند برای این منظور از چارچوب نظری آشوب و روش توصیفی استفادهشده است. یافته های پژوهش نشان میدهد تفسیر دولت احمدینژاد از نظام بین الملل، حرکت آن بهسوی آشوب و بینظمی است و این مسیله بیش از هر چیز به جهانیشدن فرهنگ بازمیگردد. بنابراین باید این روند را متوقف ساخت.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن فرهنگ ، سیاست خارجی ، عدالت ، دولت نهم و دهم