آیا خودکارآمدی میانجی گر الگوهای ارتباطی زوجین و رضایت از زندگی می باشد

روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود و تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی صورت گرفت.هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه الگوهای ارتباطی زوجین و خودکارآمدی با رضایت از زندگی در بین دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی شهر بیرجند در سال تحصیلی 1392 - 1391 بود. 358 نفر از دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند با روش نمونه گیری چند مرحله ای در دسترس انتخاب، و سه پرسشنامه: الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی ( 1984 )، خودکارآمدی شوارتز و همکاران ( 1996 ) و رضایتمندی از زندگی داینر و همکاران ( 1985 )، را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان داد که تمام روابط معنادار شده است. همچنین یافتهها نشان دهنده این بودند که خودکارآمدی مردان بیشتر از زنان است و افراد غیر بومی بیشتر از بومی ها، رضایت از زندگی دارند، نتایج نشان داد زوجینی که با یکدیگر رابطه فامیلی دارند بیشتر از زوجینی که با هم رابطه فامیلی ندارند رضایتمند هستند. و زوجینی که وارد مرحله زندگی مشترک شده اند بیش از زوج هایی که در مرحله عقد هستند دارای خودکارآمدی، الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل و الگوی ارتباطی توقع / کناره گیری هستند. همچنین در بررسی نقش میانجیگر خودکارآمدی الگوی مسیر نشان داد سبکهای ارتباطی به طور معناداری پیشبینی کننده رضایتمندی از زندگی است که باحضور خودکارآمدی رابطه غیر معنادار می شود و حاکی از میانجیگری خودکارآمدی در رابطه بین الگوی توقع/ کناره گیر با رضایتمندی است، اما الگوی ارتباط سازنده متقابل به طور مستقیم و غیر مستقیم افزایش دهنده رضایتمندی بود، لذا خودکارآمدی در این ارتباط نقش میانجیگر نداشت. با توجه به نتایج پژوهش میتوان نتیجه گرفت که الگوهای ارتباطی نقش مهمی در میزان خودکارآمدی و رضایت از زندگی زوجین دارند. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه بین الگوی ارتباط سازنده متقابل با خودکارآمدی معنادار است، و بین الگوی ارتباطی توقع/کناره گیری با خودکارآمدی رابطه منفی و معنادار است. همچنین رابطه بین الگوی ارتباط سازنده متقابل با رضایت از زندگی نیز معنادار است، و بین الگوهای ارتباطی اجتنابی متقابل، توقع/کناره گیری با رضایت از زندگی رابطه ای مشاهده نگردید. جهت پیشبینی رضایت از زندگی از طریق الگوهای ارتباطی زوجین و خودکارآمدی از تحلیل رگرسیون چندگانه با روش همزمان استفاده شد، که مشخص شد بین متغیر رضایت از زندگی حداقل با یکی از متغیرهای پیشبینی کننده رابطه خطی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سبک های ارتباطی ، خودکارآمدی ، رضایتمندی زندگی