بررسی عوامل منجر به ایجاد حاشیه نشینی و ارتباط آن با آسیب های اجتماعی

حاشیه نشینی در همه جای دنیا وجود دارد، حاشیه فرهنگ مخصوص به خود دارد و این فرهنگ نیز یک شیوه زندگی است. افزایش بی رویه جمعیت و توزیع نامتناسب و ناعادلانه امکانات در سطح کشور به بهانه عدم توجیه اقتصادی، عدم حمایت از مشاغل بومی و تایپی در روستاها و شهرهای کوچک و از سوی دیگر پدیده های طبیعی مانند سیل و خشک سالی و سرمازدگی محصولات کشاورزی، آفات دامی و ناامنی و... موجبات افزایش مهاجرت از روستا به شهر و شهرهای کوچک به کلان شهرها را فراهم می آورد. آنان که از تمکن مالی، مهارت زندگی اجتماعی ، مهارت شغلی و فرهنگی زیست شهری به هر دلیل بی بهره بود و در حاشیه شهرها ساکن شده اند. امروز این فقر شهری است که چالش مدیریت شهری و برنامه های توسعه ملی است در دهه های اخیر به تدریج جماعات نابسامان سکونتگاه های غیررسمی به طور عمده در حاشیه کلان شهرها و شهرهای بزرگ کشور خارج از برنامه رسمی توسعه شهری به صورت خود رو شکل گرفته و گسترش یافته است. این محلات خودرو یا حاشیه نشین و به بیان درست تر سکونتگاه های غیررسمی و سیما ی نازیبا، خدماتی پایین، ساکنین کم توان و شاغلین و مطمئن و کم بازده و فارغ از هرگونه امکانات آموزشی و فرهنگی و ابزارهای بسط روابط اجتماعی دارند محیطی مساعد برای پذیرش و یا رویش نابهنجاری ها و اجتماعی می باشد. فقر اقتصادی و عدم دسترسی مهاجرت و شاغل اقتصاد شهری به دلیل نداشتن تخصص و تحصیلات و نیز فقر و تنگدستی موجب می شود که آنان مکان هایی را برای زندگی برگزینند که اغلب فاقد هرگونه تسهیلات شهری هستند و به طور غیر قانونی ساخته شده اند. این مناطق بیشتر سایر مناطق شهر مخفیگاه انواع فعالیت های غیر قانونی است و اغلب و جرایم بیشتری نسبت به مناطق درون شهری روبه رو هستند. بی شک حاشیه نشینی رابطه ای نزدیک و ناگسستنی با بزهکاری و ارتکاب جرم و آسیب های اجتماعی دارد. ما در این مقاله بر آنیم تا عوامل منجر به ایجاد حاشیه نشینی و ارتباط آن با آسیب های اجتماعی بررسی نماییم.

کلیدواژه ها:

مهاجرت ، شهرنشینی ، حاشیه نشینی ، جرم ، آسیب های اجتماعی ، زاغه نشینی