نقش مدیریت آبیاری برافزایش کمی وکیفی محصول کنجد درمنطقه جیرفت وکهنوج

منطقه جیرفت و کهنوج یکی از مناطق مهم تولیدی کنجد در کشور می باشد. در حال حاضر بالاترین میزان تولید کنجد در ایران به ترتیب مربوط به استان های خوزستان، فارس، منطقه جیرفت و کهنوج می باشد. کشت کنجد در این منطقه در تابستان صورت می گیرد که به دلیل خشکسالی، گرمای شدید به دفعات متعدد، مواجه با استرس های کم آبی شده و این موجب کاهش شدید علمکرد کمی و کیفی، این محصول می گردد و لذا به منظور دستیابی به بهترین دور آبیاری برای تولید اقتصادی و اجزا عملکرد کنجد در منطقه جیرفت، آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار در سه تکرار از تیر ماه هشتاد و نه به مدت دو سال به مرحله اجرا در آمد در این آزمایش، تیمارهای دورآبیاری با استفاده از تبخیر تجمعی شامل تیمار یک دور آبیاری براساس عرف زارع، تیمار دو دور آبیاری، پس از 90 میلیمتر، تبخیر تجمعی، تیمار سه دور آبیاری، پس از 120 میلیمتر تبخیر، تیمار چهار دور آبیاری پس از 150 میلیمتر تبخیر، تیمار پنج دور آبیاری پس از 180 میلیمتر تبخیر، تیمار شش دور آبیاری پس از 90 میلیمتر تبخیر قبل از ظهور گل و دور آبیاری، پس از 90 میلیمتر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر ، بعد از ظهور گل بود. پس از برداشت مقدار عملکرد و اجزا عملکرد اندازه گیری شد نتایج نشان داد بین تیمارها تفاوت معنی داری از نظر تاثیر آنها بر عملکرد و اجزا عملکرد وجود داشت . با توجه به نتایج به دست آمده از اجرای این پروژه، تحت شرایط آزمایش حاضر تیمار دو، جهت اکثر تولید عملکرد کنجد در منطقه، قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

کنجد ، دورآبیاری ، تبخیر ، عملکرد ، اجزا عملکرد