جداسازی یونهای فلزی کادمیوم و سرب از آب، با استفاده از نانوذراتکیتوزان و کتیوزان

آلودگی آبی توسط فلزات سنگین یک مسأله زیست محیطی جهانی می باشد که به واسطه فعالیت هایی مانند بهره برداری از معادن، صنعتی شدن و شهرنشینی، در زیست کره افزایش یافته است. در این مطالعه از کیتوزان و نانوذرات آن بعنوان جاذب سطحی آلی برای جذب یون های فلزات کادمیم وسرب در سیستم ناپیوسته استفاده شد. فرایند حذف در ارلن های ml 250 با حجم ml100 محلول و با هدف استفاده از جاذب های زیستی برای جذب فلزات سنگین آلاینده صورت گرفت. در این سیستم 3 تأثیر متغیر غلظت یون فلزی، مقدار جاذب وPH بر جذب مورد آزمون قرار گرفت. در این پژوهش، تأثیر پارامترهایی همچون PH ونسبت مولی بر اندازه و مرفولوژی نانو ذرات نیز، مورد بررسی قرار گرفت. با افزایش PH از 3 به 6 و افزایش غلظت اولیه یون های فلزی از 10 به 100 میلی گرم بر لیتر، ظرفیت جذب نیز افزایش می یابد. ولی با افزایش مقدار جاذب از 1 به 7 گرم بر لیتر ظرفیت جذب کاهش می یابد. شرایط بهینه در 6 PH، مقدار جاذب 2/5 گرم بر لیتر و زمان تماس 120 دقیقه تعیین گردید. در شرایط ذکر شده و غلظت 100 میلی گرم بر لیتر، حداکثر حذف موثر برای Pb(II) و Cd(II) به ترتیب 86 % و 84/34 % در سیستم تک عنصر و 65 % و 62 % در سیستم دو عنصره در غلظت mg/l 10 حاصل شد.

کلیدواژه ها:

جداسازی فلزات ، کادمیوم ، سرب ، آب ، نانوکتیوزان