بررسی ساختاری عناصر پایداری در معماری ایرانی

پایداری یکی از چندین خصوصیاتی است که معماری امروز باید آنر ا در بطن خود داشته باشد، معماری پایدار این چنین تعریف شده است: «مدیریت یک محیط پاک و سالم بر اساس بهره برداری مؤثر از منابع طبیعی و اصول اکولوژیکی» که هدف از طراحی ساختمانهای پایدار کاهش آسیب آن بر روی محیط و منابع انرژی و طبیعت است. نگرش اقلیمی شاید یکی از راهکارهای اساسی جهت پاسخگویی به این نیاز است. ا ین نگرش با کاربر خود از چگونه دیدن معماری می گوید به او می گوید که بنا یک آسایشگاه اقلیمی است و آنرا باید با شرایط محیطی اثر سنجید، توجه به اقلیم را می توان ا ز ویژگیهای بسیار مهم معماری ایرانی دانست. اگر معماری ایرانی بر روی چند پایه اصلی قرار گیرد، یکی از آنها اقلیم و پاسخهای معماری اقلیمی است.

کلیدواژه ها:

پایداری ، اقلیم ، طبیعت ، معماری سنتی ، محیط ، انرژی