پیش بینی رفتار ماسه در مدل های مختلف پلاستیسیته و مقایسه آنها با نتایج تجربی

در این مقاله اثر گذاری مدل های بر مبنای پلاستیسیته در پیش بینی کاهش مدول برشی ماسه، با یکدیگر و با نتایج تجربی مقایسه می گردد. پیش بینی های مدل کاملا پلاستیک دروکر-پراگر (Drucker-Prager)، مدل سخت شوندگی ایزوتروپیک دروکر-پراگر و مدل گل رس بادامکی یا تپه ای (Cam clay model) با معادله هاردین رنویچ (Hardin Drnevich equation) و نتایج تجربی، برای ماسه مقایسه می گردند. گر چه پراکندگی قابل ملاحظه ای در داده های تجربی دیده می شود و همه مدل های بر پایه پلاستیسیته کاهش سفتی را با افزایش کرنش برشی پیش بینی می کنند ولی مدل گل رس بادامکی مقادیری به مراتب نزدیکتر به مقادیر تجربی و معادله هاردین را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

مدل های پلاستیسیته ، سخت شوندگی ، مدل گل رس بادامکی ، مدول برشی ماسه