استفاده از یک جبران‌ساز فازی شتاب ثقل در قانون هدایت تناسبی به‌منظور شکل‌دهی بهینه مسیر میانی یک موشک زمین‌به‌هوا

در این مقاله یک روش جدید برای بهینه سازی مسیر میانی پرواز موشک های زمین به هوا پیشنهاد شده است . در این روش از ترکیب قانون هدایت تناسبی با یک جبران ساز شتاب ثقل، که به صورت فازی عمل می کند، به منظور شکل دهی بهینه مسیر موشک استفاده می شود. خروجی سیستم فازی به مقادیر لحظه ای متغیرهای حالت موشک و هدف بستگی دارد. طراحی ساختار سیستم فازی مذکور بر مبنای مدل سازی تجربیات انسانی به صورت فازی انجام می شود. به این منظور از یک سیستم فازی سلسله مراتبی (Hierarchical) استفاده شده است. برای تنظیم دقیق پارامترهای مدل فازی از الگوریتم سیستم پیوسته توده ای مورچه ها از نوع پرتو، که یکی از الگوریتم های توسعه یافته بر مبنای روش بهینه توده ای مورچه ها می باشد، استفاده شده است. استفاده از این الگوریتم امکان بیشینه کردن سرعت انتهایی موشک و کمینه کردن زمان پرواز را به طور همزمان فراهم می کند. عملکرد روش جدید با روش هدایت اهداف مجازی لغزنده (VST: Virtual Sliding Target) و هدایت تناسبی (PN: Proportional Navigation) مقایسه شده است. نتایج بدست امده نشان می دهد که با بهره گیری از روش جدید می توان عملکرد هدایت فازی میانی را به میزان چشمگیری بهبود بخشید.