طراحی عمق کاری و تعیین ضخامت بدنه در زیردریایی های بدون سرنشین براساس پارامتر فشار کمانش بحرانی

در این تحقیق بدنبال بدست اوردن نتایجی در رابطه با طراحی بهینه ضخامت بدنه زیر دریایی های بدون سرنشین با توجه به عمق کاری مجاز هستیم. هندسه این نوع زیر دریایی با پروفیل های مختلف بدنه مورد بررسی قرار گرفته و بصورت یک استوانه بسیار ساده و بدون هیچگونه تقویت کننده ای، مدل شده و تحت آنالیز قرار گرفته است. به منظور مقایسه و اعتبار سنجی نتایج، داده های بدستا آمده توسط معادلات تجربی و یک برنامه تحلیلی مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای مقایسه بهتر در این تحلیل از سه آلیاژ تیتانیوم 64، آلومینیوم 7075 و فولاد اچ وای 80 استفاده شده و نتایج برای آلیاژ تیتانیوم بهینه گردیده است. یکی از پارامترهای بسیار مهم و حیاتی در طراحی بدنه زیر دریایی های مختلف، فشار کمانش بحرانی می باشد. بدین معنا که یک زیر دریایی تا چه عمق مجازی می تواند غوص کند بدون آنکه کوچکترین آسیبی از طرف سیال اطراف به بدنه برسد. البته در این راستا پارامترهای مهم دیگری نظیر بایسنی و ... نیز وجود دارد. که بایستی در طراحی لحاظ گردد. پارامتر کمانش در طراحی مستقیما با ضخامت بدنه ارتباط پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

زیردریایی بدون سرنشین ، کمانش بحرانی ، حالت های شکست ، المان محدود ، انسیس